تاثیر ایمان والدین

بعد از همه‌ی آنچه به‌عنوان مقدمه اقدام در حوزه خداباوری کودک ارائه شد و روش‌هایی که در این زمینه پیشنهاد شد فصل مهمی به‌عنوان پایان‌بندی و یا نتیجه‌گیری باقی می‌ماند و آن اینکه بتوانیم تأثیر ایمان به خداوند را در زندگی خود و دیگران برای کودک خود محسوس و ملموس نماییم .

قبول کنیم که اگر آشکارا از سوی کودک خود با این سؤال مواجه نشویم که  ایمان به خداوند چه حاصلی برای زندگی ما دارد ، یقیناً در پنهان اندیشه او ، روزی این سؤال شدیداً خودنمایی می‌کند.و چه‌بهتر که از همان ابتدای راه تقویت باور به خداوند ، برای پاسخ به این سؤال ، اندیشه کرده و پاسخ داشته باشیم. برای این منظور ، دو نکته مهم در باور به خداوند ، که زندگی هر یک از ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد ، مطرح و به آن پرداخته می‌شود:

نکته اول – تصمیم درست

این نکته مشخص است که همه‌ی اعمال و اقدامات ما متأثر از متغیرهای محیطی و اجتماعی گوناگون بوده اما نهایتاً بر خواسته از تصمیمی است که خود ما می‌گیریم . اثر مهم باور به خداوند در همین مرحله یعنی در تصمیماتی است که ما می‌گیریم. به این معنا که بی‌تردید قبول وجود و حضور خداوند در زندگی ، عاملی است که در کنار سایر عناصر محیطی و اجتماعی و البته هم‌جوارِ عقل و تدبیر ، می‌تواند تصمیمات ما را متفاوت و دگرگون کند.

اشاره به اهمیت نقش ایمان به خداوند در تصمیماتی که می گیریم ، برای کودکان هم دشوار و هم البته بسیار مهم است. پس برای اینکه کودک ما متوجه اهمیت ایمان به خداوند در تصمیم گیریهای درست بشود دو  راهکار عمده به شرح زیر پیشنهاد می‌شود.

نکته دوم: مهربانی و بخشندگی

در تفکر توحیدی (یعنی باور به خداوند یگانه ) مهم‌ترین راه برای رسیدن به رضایت و شادکامی در انسان ، مهربانی و بخشندگی است.

نشانه‌های خواست اصلی خداوند که همان بخشندگی و مهربانی است به‌کرات و در گوشه و کنار آیات و روایات و نقل‌قول‌های اولیا و انبیا و شیوه و سیره آن‌ها به قوت و استحکام مشاهده می‌شود.و این نکته تا به این اندازه مورد تأکید قرارگرفته که گفته می شود اگر در کسی اثری از خیرخواهی و گذشت نیست می توانید به داشتن ایمان در او تردید کنید.

همچنین شما در مورد انسان‌هایی که ایمان چندانی به خداوند اظهار نمی‌کنند اما به‌دوراز ریا و تظاهر ، صادقانه مهربان و بخشنده هستند ، می‌توانید اطمینان داشته باشید که به وجود منشأ واحدی در خلق موجودات باور دارند و در سایه این یگانگی که میان خود و دیگران احساس می‌کنند ، یار و کمک‌کار دیگران شده‌اند.

البته در بخش مشارکت های عملی به اهمیت نیکی و مهربانی پرداخته شد اما اکنون می خواهیم به ارتباط مهربانی و بخشندگی با ایمان به خداوند توجه کنیم.

کلید این ارتباط در نیت است  به این معنا که مؤمنین تنها برای رضای خداوند به کار خیر و یاری و دستگیری اقدام می‌کنند و این نیت ، صحیح‌ترین و مطمئن‌ترین شیوه برای اقدام به هر نوع خیرخواهی و بخشندگی است. پس شرح و نمایش جهان خیرخواهی مثل مهربانی ، بخشندگی ، گذشت یا ازخودگذشتگی ، یاری ، کمک ، دستگیری از نیازمندان و امثال آن برای کودکان  اهمیت زیادی دارد و مهم‌تر از آن واشکافی مفهوم نیت در این امور است.

برای آشکار شدن موضوع می توانید از داستان هایی در این زمینه استفاده کنید .

مرد دینداری مهمان پادشاه بود. زمانی که سفره غذا را پهن کردند، کمتر از مقداری خورد که همیشه میخورد و موقع نماز بیشتر از هر زمان نماز خود را طول داد  تا پادشاه گمان کند که چه انسان خوبی است. وقتی به خانه خود برگشت، درخواست غذا کرد. پسر باهوشی داشت. او گفت: پدر مگر در مجلس پادشاه غذا نخوردی؟ پدر گفت: پیش ایشان کم غذا خوردم اما در عوض نماز خود را طولانی تر کردم . پسر گفت: پس لازم است  نمازت را هم دوباره بخوانی زیرا برای رضای سلطان خوانده ای!